فى الكلماات
أقمت مملكتى...!!
أضواؤها من شرر الرعد
من همس الريح
تنسقها حروفا....و ايقاعاات
تحضنها
مشااعر تستفيق مع الفجر...
ترسم على ضفااف الوقت مساارها...!!
تطل من شرفتها
على الوجووه المتضااربه
تتجاوز فى مسيره قدرها
ولا تتخااطب...!!
تمد انغامها جسر تلاق
لا الصمت يجفلها
و لا الغربه تقصيها
انها من نسيج حطاامى
من سكينتى
من غضبى...
اقمتها مملكه للصداح
لطيور تغرد
لأفكاار تنطلق متناثره...متنااغمه
تستلهم الوجع المسكوون
فى احدااق الوجوه
تستلهم فرح الطفووله المسااافر
تستلهم الحنين الى صوتك الدافئ
المتوارى خلف سطوح المكاان
خلف جدرانه...!!
فى الكلماات اضأت انوارى
اشعلت حرائقى
اطلقت غضبى
و ذرفت دمووعى
فى الكلماات
رسمت مرآتى
اذا صادفك وجهى،، لا تخدشه...!!
انه ينسج فى النبض حكايااته
يتوق ان يبسطها... لقلبك
على موائد الشووق
تفوح عطرا
عل الورد فى البعااد ... ينفرج ابتساما
َ
َ
َ
راق لى